Jakże istotna w istnieniu jednostki ludzkiej jest woda nie trzeba mówić. Poczynając od tego, że stanowi przeszło połowę masy organizmu, a skończywszy na tym, że istota ludzka nie przeżyje bez niej dłużej jak kilka dni. Wedle najświeższych dociekań była jedną z najwcześniej powstałych substancji jaka utworzyła się w pierwszej fazie ewolucji i istnieje w całym układzie słonecznym. Fascynuje od setek lat, dlatego nic dziwnego, że odnalazła własne miejsce wśród dziedzin sztuki. Jak jest przedstawiana?

Geneza istnienia
Symbol pojawiającej się z wody niewiasty widział każdy. W nowożytności lubowano się w powoływaniu bóstw (takich jak Wenus) do życia właśnie z wody. Na większości wyobrażeń owego symbolu powierzchnia wody wydaje się cicha, co animuje poczucie beztroski. Ponadto scala się z horyzontem, jak gdyby nie miała początku. Chciałoby się powiedzieć, że naśladuje nieskończoność.

Powódź
Niepodobna jednakże zapominać o zabójczej potędze wody. Motyw powodzi jest nagminny w , nie jedynie ten z Pisma Świętego. Wzburzone fale, podtopione cywilizacje, znikający w tafli ludzie. Siła żywiołu, której niepodobna okiełznać, mimo że istota ludzka podejmuje wysiłek. Wielu malarzy, żeby wiarygodnie pokazać dynamikę fal, badało arkana fizyki. I to w każdej epoce.

Przemijanie
Przede wszystkim rzeki – to ich bieg jest symbolem przemijania. Nie bez parady w licznych słowiańskich cywilizacjach zmarłych „grzebano” w wodzie. Motyw ten pozyskał swoje miejsce również w malarstwie. Woda nadaje takowym scenom spokoju, a równocześnie zaznacza ciągły ruch. Coś przemija, a coś przychodzi – niezmienna treść życia.

Woda od dekad towarzyszy sztuce. Przedstawione tutaj motywy to raptem cząstka tego, w jaki sposób jest kojarzona. Jak każde zjawisko wpływające na człowieka przez przeróżnych malarzy jest różnorodnie obrazowana – może być gloryfikacją spokoju albo wcieleniem bałaganu. Do tego posiada niesłychaną moc, którą mnóstwo twórców pragnęło pokazać na swych dziełach, traktując to jako swego typu kunszt. Sprawdź i zobacz – to ciekawe.